Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

steikje, steike

steikja, steika

verb

Opphav

Tyding og bruk

til skilnad frå koke (3, 1);
lage til mat over sterk varme (utan vatn, ofte med feitt)
Døme
- steike fisk, flesk (i panne);
- steike brød (i omnen);
- steike lam på spidd
utsetje for sterk varme
Døme
- sitje og steike seg i sola, ved peisen
skine klart og sterkt;
bake (2)
Døme
- sola steikte heile dagen
- i presens partisipp:
  steikjande solskin

steik 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt steik

Tyding og bruk

heller stort stykke (steikt) kjøt

Døme

dyresteik;
oksesteik;
svinesteik;
ha steik til middag

i overført tyding: god fangst, vinning
- sikre seg ei god steik