Avansert søk

Nynorskordboka 9 oppslagsord

stødig, stødug

adjektiv

Opphav

norrønt stǫðugr; av stad (

Tyding og bruk

fast, stø (3
- gjerdet var stødig og godt;
- vinden var frisk og stødig;
- køyre stødig og sikkert
påliteleg, traust
- ei stødig jente, ein stødig kar

klippe 1

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom bokmål; frå lågtysk

Tyding og bruk

bratt fjell;
berg (3)
Døme
- steile klipper;
- falle utfor ei bratt klippe
i overført tyding: noko som er stødig og urokkeleg
Døme
- ei klippe i midtforsvaret;
- vere ei klippe i stormen

Faste uttrykk

frå Kapitol til Den tarpeiiske klippe
frå opphøging til fornedring
det er ikkje langt frå Kapitol til Den tarpeiiske klippe

stø 3

adjektiv

Opphav

norrønt -stǿðr i samansetningar som hugstǿðr ‘som ein støtt tenkjer på’; samanheng med stå (

Tyding og bruk

som står fast og godt;
fast, sikker
Døme
- gå, stå støtt;
- ikkje vere heilt stø på føtene;
- stø som fjell
stødig, traust
Døme
- ein stø og påliteleg arbeidskar
som ikkje skjelv, vinglar
Døme
- vere stø på handa, foten
sikker
Døme
- vere stø i engelsk;
- vere stø på noko – sikker, viss
jamn, rett (3, stabil
Døme
- ein stø bris frå sør;
- halde stø kurs;
- ein stø tendens
som adverb: alltid, jamt, stadig
Døme
- støtt var det noko som skulle gjerast;
- støtt og stadig

giglen

adjektiv

Tyding og bruk

ikkje stødig;

ustø, vaklevoren

hugfast

adjektiv

Tyding og bruk

stødig, påliteleg, bestemd

Døme

ho er hugfast og viljesterk

gigleleg

adjektiv

Tyding og bruk

ikkje stødig;

giglen, vaklevoren (1)

traustvêr, traustver

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

stødig vêr;

klarvêr om vinteren

støleg

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

stogge

stogga

verb

Opphav

av norrønt stǫðugr ‘stødig’

Tyding og bruk

få til å stå still eller vere roleg;
stanse (2, stoppe (3;
stagge (2
Døme
- stogge bussen
halde opp;
stå still;
kvile (3
Døme
- stogge ein time på ein rasteplass