Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

slepe 2

slepa

verb

kløyvd infinitiv: -a

Opphav

frå lågtysk; samanheng med sleip (

Tyding og bruk

dra, drasse, hale etter seg
Døme
- slepe ein tømmerstokk
- taue
  slepe ein bil;
  slepe eine foten etter seg;
  slepe ein i seng;
  slepe med seg noko
arbeide hardt;
slite (2, streve
Døme
- slepe og slite heile livet
- refleksivt:
  slepe seg opp trappene
- kreke
  timane slepte seg av stad

slep 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å slepe (2, 1)
Døme
- ta ein båt på slep;
- ha ein ungeflokk på slep – etter seg som ein hale
- slepetau
  få slep om bord
tungt arbeid;
strev, slit
Døme
- slit og slep
noko som blir slept
Døme
- bergingsbåten kom med eit slep;
- brurekjole med langt slep

slepe 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

slepeveg
Døme
- tømmerslepe
far (2, 1);
sti (2, veg