Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

sisu

substantiv hankjønn

Opphav

frå finsk ‘det indre’

Tyding og bruk

evne til å halde ut og ikkje gje seg så lett;

innsatsvilje, tæl

Døme

ha sisu;
finsk sisu gav siger