Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

separere

separera

verb

Opphav

frå latin

Tyding og bruk

  1. skilje ut frå;
    skilje åt
    Døme
    • separere papir frå anna avfall
  2. skilje eit stoff frå eit anna i separator;
    Døme
    • separere mjølka
    • brukt som adjektiv:
      • separert mjølk
  3. formelt oppheve samlivet mellom ektemakar før den endelege skilsmissa
    Døme
    • dei er komne fram til at dei vil separerast
    • brukt som adjektiv:
      • skilde og separerte menn

Faste uttrykk

skilje 2

skilja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt skilja, eigenleg ‘kløyve’

Tyding og bruk

  1. fjerne, føre frå kvarandre
    Døme
    • skilje borken frå veden;
    • skilje to som slåst
    • plukke ut, sortere
      • skilje gutar og jenter
  2. gå frå kvarandre, ta avskil
    Døme
    • skilje lag
  3. refl, løyse seg opp, sprekke
    Døme
    • fløyten skil seg
  4. dele, lage grense
    Døme
    • høge fjell skil dei to dalane
    • gjere ulik
      • det er mykje som skil dei;
      • det skilde berre tre sekund mellom første- og andremannskilnaden var berre tre sekund
  5. Døme
    • kva skil det deg?
  6. halde frå kvarandre;
    Døme
    • ho kunne ikkje skilje dei frå kvarandre

Faste uttrykk

  • skilje seg ut
    • vere ulik andre
      • han tør å skilje seg ut;
      • det er spesielt ei oppleving som skil seg ut
    • løyse seg ut frå noko
      • serum skil seg ut når blod levrar seg

separat

adjektiv

Opphav

frå latin; jamfør separere

Tyding og bruk

åtskild frå noko liknande
Døme
  • huset har separate rom for dusj og WC

separator

substantiv hankjønn

Uttale

separaˊtor, i fleirtal separaˊtorar; separatoˊrar

Opphav

frå engelsk; jamfør separere

Tyding og bruk

apparat eller maskin med sentrifuge til å skilje to eller fleire stoff i ei blanding, særleg apparat til å skilje fløyten frå mjølka

separabel

adjektiv

Opphav

frå latin, av separare ‘skilje frå’; jamfør separere

Tyding og bruk

som kan skiljast åt