Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

rusten

adjektiv

Tyding og bruk

skadd av rust (2, 1);
rusta (1)
Døme
- rustne spikrar
hås, rusta (2)
Døme
- vere rusten i målet

ruste 1

rusta

verb

Tyding og bruk

bli angripen av rust (2, 1);
bli rusten
Døme
- jern rustar lett
i overført tyding: bli svekt;
miste kraft
Døme
- gammal kjærleik rustar ikkje

Faste uttrykk

ruste fast
bli sitjande fast på grunn av rust
sverdet er rusta fast i slira
ruste opp
bli øydelagd av rust

holk 2

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

utrangert skip som til dømes ligg i opplag
skrøpeleg gammalt fartøy
Døme
- ein rusten holk

rusta

adjektiv

Tyding og bruk

skadd av rust (2, 1);
rusten (1)
Døme
- ein rusta kniv
hås, rusten (2)
Døme
- ei rusta røyst

ru 2

adjektiv

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

grov og ujamn på overflata
Døme
- ru hud;
- ru hender
rusten (2), hås
Døme
- snakke med ru røyst