rudiment
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå latin av rudis ‘rå, uarbeidd’Tyding og bruk
- bunden form fleirtal: det første som må lærast i eit fag, i ein vitskap
- uutvikla anlegg til eller forkrøpla rest av organ eller lekamsdel
Døme
- skikken er eit rudiment frå katolsk tid