Nynorskordboka
rudiment
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit rudiment | rudimentet | rudiment | rudimenta |
Opphav
frå latin, av rudis ‘rå, uarbeidd’Tyding og bruk
- uutvikla anlegg til organ eller kroppsdel, ofte ein rest frå eit tidlegare utviklingssteg
- rest frå ein tidlegare periode;
Døme
- skikken er eit rudiment frå katolsk tid