Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

pukkel

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

utvekst, kul, kryl på ryggen
Døme
- ho hadde pukkel;
- dromedaren har éin pukkel
krøkt rygg;
i overført tyding:
Døme
- få på pukkelen – få stryk, skjenn