Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

pip 1

substantiv hankjønn

Opphav

same opphav som pip (2

Faste uttrykk

  • ta pipen frå nokon
    ta motet frå nokon
    • dette nederlaget tok pipen frå dei
Artikkelside

pip 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

av pipe (2

Tyding og bruk

pipande lyd;
kvitter

Faste uttrykk

  • ikkje eit pip
    ikkje eit ord;
    ingenting
    • han høyrde ikkje eit pip
Artikkelside

pip 3

interjeksjon

Tyding og bruk

brukt for å attgje lyd frå visse dyr, særleg fuglar
Døme
  • pip! sa småfuglen
Artikkelside

pipe 2

pipa

verb

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin

Tyding og bruk

lage ein høg, tynn lyd
Døme
  • ein fugl som pip;
  • stormen peip i husnovene
  • brukt som adjektiv:
    • ein pipande fugl;
    • røysta var tynn og pipande

Faste uttrykk

  • pipe ut
    gje sterkt uttrykk for misnøye med piping
Artikkelside

ikkje eit pip

Tyding og bruk

ikkje eit ord;
ingenting;
Sjå: pip
Døme
  • han høyrde ikkje eit pip
Artikkelside

ta pipen frå nokon

Tyding og bruk

ta motet frå nokon;
Sjå: pip
Døme
  • dette nederlaget tok pipen frå dei
Artikkelside

fløyt 4

substantiv inkjekjønn

Opphav

samanheng med fløyte (5

Tyding og bruk

fløytande lyd, tut eller pip
Døme
  • eit fløyt frå eit skip
Artikkelside

svolten

adjektiv

Opphav

norrønt soltinn; eigenleg perfektum partisipp av svelte (2

Tyding og bruk

som kjenner svolt;
Døme
  • vere så svolten at det pip i tarmane;
  • svolten som ein skrubb
Artikkelside

piping

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

lyd som kjem frå nokon eller noko som pip (2
Døme
  • høyre ei klagande piping;
  • pasienten slit med hoste og piping i brystet
Artikkelside