Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

permittere

permittera

verb

Opphav

frå latin ‘sleppe laus, tillate’

Tyding og bruk

gje permisjon (1);
jamfør permittert (1)
Døme
- soldatane vart permitterte i helga
mellombels påleggje arbeidstakar stopp i arbeid og stanse lønsutbetaling;
gjennomføre permittering;
jamfør permittert (2)
Døme
- fabrikken har permittert nesten halvparten av arbeidarane

permisjon

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå latin , av permittere

Tyding og bruk

mellombels fritak frå fast arbeid
Døme
- han søkjer om permisjon i tre månader;
- ho har fått permisjon med løn
- - foreldrepermisjon
  - omsorgspermisjon
  - velferdspermisjon
permittering
Døme
- det er fare for permisjonar eller nedlegging av bedrifter

permittert

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

som har permisjon (1)
som er pålagd stopp i arbeidet og har fått lønsutbetalinga stansa
Døme
- ein permittert lærar
- brukt som substantiv:
  dei permitterte får kome tilbake i jobb neste veke