Avansert søk

8 treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

patruljere

patruljera

verb

Opphav

av fransk patrouiller, opphavleg ‘traske i søle’

Tyding og bruk

vere ute for å overvake, rekognosere eller halde vakt;
Døme
  • politiet patruljerer i gatene;
  • marinefartøya partuljerte kysten

krysse 1

kryssa

verb

Opphav

av lågtysk kruzen

Tyding og bruk

  1. merkje av med eit kryss (1, 1)
    Døme
    • krysse av i den rette ruta;
    • krysse ut dei arbeidsoppgåvene ein er ferdig med
  2. leggje eller få i kryss;
    Døme
    • krysse beina;
    • eg kryssa skia og stupte framover i snøen
  3. gå (på skrå) over;
    Døme
    • krysse vegen;
    • vegane kryssar kvarandre;
    • krysse kursen til eit anna fartøy;
    • skøyteløparen kryssa framfor parkameraten
  4. om tog: møtast og passere kvarandre
    Døme
    • toga kryssar på Otta
  5. segle over eit hav eller havstykke
    Døme
    • dei kryssa Nordsjøen i ein liten båt
  6. segle på kryss og tvers mot vinden
    Døme
    • krysse seg fram
  7. Døme
    • kystvakta kryssar utanfor kysten
  8. pare individ av ulike arter eller rasar
    Døme
    • krysse to sauerasar
  9. i overført tyding: dra eller gå i ulike retningar;
    kome i vegen for
    Døme
    • dette kryssar planane mine
    • brukt som adjektiv
      • ha kryssande interesser

Faste uttrykk

  • krysse fingrane for
    ynskje hell for
  • krysse klinger
    • måle krefter i diskusjon eller liknande

avpatruljere

avpatruljera

verb

Tyding og bruk

Døme
  • avpatruljere eit område

patruljefly

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

fly brukt til å patruljere (ei landegrense) med
Døme
  • patruljefly kan dekkje store område

patruljebåt

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

båt brukt til å patruljere med

tenestefri, tenestfri

adjektiv

Tyding og bruk

tidsrom innanfor vanleg arbeidstid i det offentlege da den tilsette er fri for teneste
Døme
  • patruljere om natta og ha tenestefri om dagen;
  • professoren har tenestefri eitt semester;
  • repetisjonsøving gjev automatisk rett til tenestefri

patrulje

substantiv hankjønn

Opphav

av fransk patrouille; sjå patruljere

Tyding og bruk

  1. vakt- eller rekognoseringsrunde
    Døme
    • gå patrulje
  2. mannskap som gjer patruljeteneste
    Døme
    • ein militær patrulje
  3. minste speidaravdeling

patruljering

substantiv hokjønn

Opphav

av patruljere

Tyding og bruk

det å vere ute for å overvake, rekognosere eller halde vakt