Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 1 oppslagsord

pønske, pønse

pønska, pønsa

verb

Opphav

gjennom lågtysk; frå fransk penser ‘tenkje’

Tyding og bruk

sysle med planar om å gjere noko;
grunde, spekulere
Døme
  • pønske på noko;
  • pønske ut nye lure måtar