Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

osean

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom latin; frå gresk okeanos ‘hav som omgjev heile jorda’

Tyding og bruk

verdshav
i overført tyding: enorm mengd;
stor avstand
Døme
- eit osean av blomstrar;
- det er eit osean mellom partane i forhandlinga

oseanisk

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld oseana
som gjeld Oseania
i overført tyding: svært stor
Døme
- ei oseanisk kjensle

Faste uttrykk

oseanisk fisk
fisk som lever langt til havs