Nynorskordboka
osean
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit osean | oseanet | osean | oseana |
Opphav
gjennom latin; frå gresk okeanos ‘hav som omgjev heile jorda’Tyding og bruk
- i overført tyding: enorm mengd;stor avstand
Døme
- eit osean av blomstrar;
- det er eit osean mellom partane i forhandlinga