Avansert søk

3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

obligat

adjektiv

Opphav

frå latin, av obligare ‘binde’

Tyding og bruk

  1. som følgjer føresegnene, reglane;
    etter skikk og bruk
    Døme
    • obligate former
  2. i musikk, om instrumentalrøyst: som ikkje kan utelatast
    Døme
    • tenor og to obligate fagottar

obligasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av obligare ‘binde’; jamfør obligat

Tyding og bruk

obligatorisk

adjektiv

Opphav

frå latin; jamfør obligat

Tyding og bruk

  1. ikkje valfri;
    tvungen;
    til skilnad frå fakultativ
    Døme
    • obligatorisk frammøte;
    • obligatoriske skulefag
  2. som ein må få med seg;
    uunngåeleg
    Døme
    • dagleg avislesing er obligatorisk