Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 12 oppslagsord

nobel

adjektiv

Opphav

gjennom fransk; frå latin nobilis, opphavleg ‘kjend’, seinare ‘adeleg’

Tyding og bruk

edel, storsinna, høvisk;
fornem
Døme
  • eit nobelt menneske
Artikkelside

nobelpris

substantiv hankjønn

Opphav

førsteleddet etter namnet til den svenske vitskapsmannen og oppfinnaren Alfred Nobel, 1833–1896

Tyding og bruk

årleg pris til personar eller grupper som har merkt seg ut i fredsarbeid, fysikk, kjemi, litteratur, medisin og økonomi
Artikkelside

noblesse

substantiv hokjønn

Uttale

noblesˋse; nåblesˊs

Opphav

frå fransk

Tyding og bruk

  1. adel (1), overklasse;
    dei fine i samfunnet
  2. det å vere nobel;
    edelt sinnelag;
    fornemskap
Artikkelside

nobilitet

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør nobel

Tyding og bruk

Artikkelside

nobelium

substantiv inkjekjønn

Opphav

etter namnet til den svenske vitskapsmannen og oppfinnaren Alfred Nobel, 1833–1896

Tyding og bruk

radioaktivt grunnstoff (1) med atomnummer 102;
kjemisk symbol No
Artikkelside

objektsgenitiv

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ord i genitiv som blir objekt (3) i den setninga genitivsuttrykket kan omskrivast til (til dømes ‘dynamittens oppfinning’ - ‘Nobel oppfann dynamitten’);
til skilnad frå subjektsgenitiv
Artikkelside

fin

adjektiv

Opphav

seint norrønt fínn ‘blank, glatt’; opphavleg av latin finis med tyding ‘avslutta, fullført’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • fin mat;
    • fin ordning;
    • fine opplevingar;
    • fine forhold;
    • ha det fint;
    • fint vêr;
    • det er fint å kjenne seg trygg;
    • fine ord og gode intensjonar
    • brukt som adverb
      • greie seg fint
  2. som det er lett å like;
    behageleg, pen
    Døme
    • fin jente;
    • fine klede;
    • fine fargar;
    • fint utsyn;
    • ein fin dag
  3. Døme
    • vere av fin familie
    • brukt som substantiv
      • skal du mengje deg med dei fine?
    • brukt som adverb
      • snakke fint
  4. Døme
    • eit tvers igjennom fint menneske;
    • ha eit fint sinn
  5. varsam, taktfull
    Døme
    • på ein fin måte
    • brukt som adverb
      • fare fint med sølvtøyet
  6. brukt ironisk for å uttrykkje skepsis eller mild kritikk
    Døme
    • det var ei fin historie;
    • du er meg ein fin fyr!
  7. tynn, spe
    Døme
    • fin tråd;
    • fin røyst
  8. glatt, mjuk
    Døme
    • fin silke
  9. småkorna, findelt
    Døme
    • fin sand;
    • fint regn;
    • fint mjøl
    • brukt som adverb
      • hakke noko fint
  10. kjensleg, nøyaktig
    Døme
    • ha fin høyrsel;
    • fine nyansar;
    • det er fint handarbeid å lage sylgjer
    • brukt som adverb
      • fint gradert
  11. Døme
    • fint gull
  12. brukt som forsterkande adverb: heilt, pent
    Døme
    • ho blir fint nøydd til å kome heim

Faste uttrykk

  • fin i farten
    rusa
    • han er alt temmeleg fin i farten
  • fin på det
  • fint lite
    svært lite
  • sitje fint i det
    vere ille ute
Artikkelside

hugstor

adjektiv

Tyding og bruk

Artikkelside

hugfin

adjektiv

Tyding og bruk

Artikkelside

dødsdag

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. dag (5) da nokon døyr
    Døme
    • dette kjem eg til å hugse til dødsdagen min
  2. årsdag (2) for nokons død
    Døme
    • Nobels fredspris blir delt ut på dødsdagen til Alfred Nobel
Artikkelside
Side 1 av 2