Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

navigere

navigera

verb

Opphav

frå latin , av navis ‘skip’ og agere ‘bevege framover’

Tyding og bruk

styre skip, fly eller anna fartøy
Døme
- navigere i ureint farvatn
finne posisjonen og leia for
Døme
- trekkfuglar kan navigere etter stjernene;
- navigere utan GPS
flytte seg i ein digital struktur
Døme
- med musa kan du navigere deg fram
handle slik at ein oppnår det ein ynskjer
Døme
- leiarar må navigere klokt
finne fram, orientere seg
Døme
- navigere i informasjonsjungelen

navigasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , opphavleg ‘sjøreise’

Tyding og bruk

lære om korleis ein finn posisjonen og leia for eit skip eller eit fly;
kunsten å navigere (1)
det å navigere (3) i ein digital struktur
Døme
- navigasjon på internett

radiofyr

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

radiostasjon som sender ut spesielle signal som blir oppfatta av ein radiopeilar, og som blir brukte til å navigere etter

segle 2, sigle 3

segla, sigla

verb

Opphav

norrønt sigla

Tyding og bruk

kome seg fram, flytte seg med hjelp av segl og vind
Døme
- skuta seglar godt;
- skipet segla forbi
- frakte, reise med seglbåt
  segle langs heile kysten
- navigere, styre (2
  segle etter landemerke
- gå i fart
  han segla i fem år som stuert;
  båten segla på Sør-Amerika;
  segle i medvind – òg: ha medgang;
  kan du segle meg over fjorden;
  segle til sjøs
drive, flyte (med vind og straum)
Døme
- stokken segla nedover elva
fare glidande eller svivande gjennom lufta;
flyte på vengene
Døme
- ørna segla høgt oppe på himmelen
ake, skli
Døme
- han ramla og segla heile bakken ned på bakenden
skri vørdeleg
Døme
- frua kom seglande inn i sid kjole
falle, kante
Døme
- segle over ende

Faste uttrykk

segle frampå
renne på grunn
segle inn
tene på fraktinntekter
handelsflåten segla inn store summar
segle sin eigen sjø
overlate til seg sjølv