lik 1
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt lík ‘skapnad, lekam, lik’Tyding og bruk
død kropp, dødt menneske
Døme
- stelle liket;
- vere bleik som eit lik
Faste uttrykk
- gå over likikkje sky noko
- liggje likliggje på ei seng fram til gravferda; vere død
- over mitt likikkje tale om, aldri
- segle med lik i lastavere plaga med eller hindra av gamle feil, tradisjonar, fordomar eller liknande