Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

lektor

substantiv hankjønn

Uttale

lekˊtor, i fleirtal lekˊtorar eller lektoˊrar

Opphav

frå latin , av legere ‘samle, lese’

Tyding og bruk

lærar som har mastergrad eller tilsvarande, og som har pedagogisk utdanning

- høgskulelektor
- sendelektor
- universitetslektor

sendelektor

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tidlegare nemning for lektor som er tilsett (på åremål) for å undervise i norsk ved eit utanlandsk universitet;

utanlandslektor

overgitt

adjektiv

Opphav

Tyding og bruk

som har gjeve seg over;
overgjeven (1), makteslaus
- bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
  ein overgitt mann;
  overgitte kvinner
- bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
  han kjende seg overgitt;
  dei kjende seg overgitt
overgjeven (2), forundra, undren
- bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
  ein overgitt lektor;
  overgitte lektorar
- bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
  eg vart heilt overgitt då han sa det;
  dei vart heilt overgitt då ho sa det

lektyre

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå mellomalderlatin av, latin legere ‘samle, lese’; jamfør lekse ( og lektor

Tyding og bruk

noko å lese i;

lesnad, lesestoff

- påskelektyre
- sommarlektyre

lektorstilling

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

stilling (5) som lektor