leide
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå lågtysk ‘reisefølgje, eskorte’; samanheng med lei (1Tyding og bruk
(skriftleg) lovnad som ein makthavar gjev til ein person om at han kan ferdast fritt innanfor maktområdet hans
Døme
- få fritt leide;
- gje fritt leide