Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

kontrahere

kontrahera

verb

Opphav

av latin contrahere ‘dra saman’; jamfør kon-

Tyding og bruk

  1. gjere ein avtale om;
    tinge med å skrive kontrakt
    Døme
    • kontrahere ein fiskebåt
    • brukt som adjektiv:
      • dei kontraherande statane
  2. om muskel: trekkje seg saman

kontraktil

adjektiv

Opphav

jamfør kontrahere

Tyding og bruk

som har evne til å dra seg saman

kontrakt

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør kontrahere

Tyding og bruk

rettsleg bindande avtale
Døme
  • setje opp ein kontrakt;
  • bryte kontrakten

kontrahent

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør kontrahere

Tyding og bruk

person som inngår ein kontrakt

kontraktur

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør kontrahere

Tyding og bruk

nedsett rørsleevne i ledd (1)

kontraksjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør kontrahere

Tyding og bruk

  1. det at ei lengd, ei flate eller eit volum dreg seg saman på grunn av påverknad
    Døme
    • kontraksjon ved temperaturfall
  2. samandraging (av muskel)
  3. i språkvitskap: samanfall av lydar, særleg av to vokalar til éin
    Døme
    • 'trur' er ein kontraksjon av norrønt ‘trúir’

kontrahering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

Døme
  • nye skip er under kontrahering