Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

kondolere

kondolera

verb

Opphav

av latin condolere ‘ha medkjensle’; jamfør kon-

Tyding og bruk

uttrykkje medkjensle skriftleg eller munnleg til dei attlevande ved eit dødsfall

Døme

eg kondolerer;
dei kondolerte enkja

kondolanse

substantiv hankjønn

Uttale

kondolanˊgse eller kondolanˊse

Opphav

frå fransk; jamfør kondolere

Tyding og bruk

skriftleg eller munnleg uttrykk for medkjensle ved dødsfall

Døme

sende kondolansar til dei etterlatne