Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
11 treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

komponere

komponera

verb

Opphav

norrønt komponera; av latin componere ‘setje saman’

Tyding og bruk

  1. skape musikk
    Døme
    • komponere eit musikkstykke
  2. byggje opp ein tekst eller eit kunstverk til ein heilskap
    Døme
    • novella var godt komponert
  3. setje saman;
    lage etter ein plan
    Døme
    • komponere ein ny rett
Artikkelside

seriell

adjektiv

Opphav

av serie

Tyding og bruk

som dannar ein serie;
som er i seriar
Døme
  • seriell produksjon

Faste uttrykk

  • seriell musikk
    musikk komponert med tonerekkjer eller andre element fastlagde på førehand, før arbeidet med den vidare komposisjonen;
    serialisme
Artikkelside

duett

substantiv hankjønn

Opphav

av italiensk due; av latin duo ‘to’

Tyding og bruk

  1. komposisjon for to stemmer (1 eller instrument
    Døme
    • publikum får høyre fleire kjende duettar
  2. song komponert eller sunge av to
    Døme
    • syngje duett
Artikkelside

ballettmusikk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

musikkstykke komponert for å bli framført som ein ballett (1)
Døme
  • den tradisjonelle ballettmusikken
Artikkelside

serialisme

substantiv hankjønn

Opphav

av seriell

Tyding og bruk

musikk komponert med ein teknikk der visse element er organiserte i seriar som dannar utgangspunktet for den vidare komposisjonen;
Artikkelside

honnørmarsj

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

marsj (1, 3) komponert til ære for ein framståande person
Artikkelside

credo

substantiv inkjekjønn

Uttale

kreˊdo

Opphav

frå latin ‘eg trur’

Tyding og bruk

  1. (innleiingsordet i) den apostoliske og nikenske truvedkjenninga
  2. i kristen liturgi: del av høgmessa som inneheld truvedkjenninga
  3. i musikk: sats (2) som er komponert over truvedkjenninga
  4. vedkjenning av livssyn, livstru
    Døme
    • credoet til ein diktar
Artikkelside

orgelmusikk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. musikk frå orgel
  2. musikk komponert for orgel
Artikkelside

konsertstykke

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

musikkstykke komponert for framføing på konsert
Artikkelside

duo

substantiv hankjønn

Opphav

frå italiensk; frå latin ‘to’

Tyding og bruk

  1. musikkstykke komponert for eller utført av to musikarar;
    Døme
    • han spelar duo med ein trommeslagar
  2. gruppe av to songarar eller musikarar
    Døme
    • publikum elskar denne duoen
  3. to personar som opererer saman;
    Døme
    • duoen i midtforsvaret
Artikkelside
Side 1 av 2