Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

kollektiv 2

adjektiv

Opphav

av latin ‘samla (saman)'; jamfør kollekt

Tyding og bruk

  1. som gjeld ei heil gruppe;
    Døme
    • kollektivt ansvar;
    • kollektiv oppgåveløysing;
    • kollektivt transporttilbod;
    • kollektiv trygging av landet i ei forsvarspakt
  2. i grammatikk: som samlar eit mangfald til ei eining
    Døme
    • kollektive substantiv som ‘folk’

kollektivtrafikk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

trafikk med kollektive (2 transportmidler
Døme
  • ein overgang frå personbilbruk til kollektivtrafikk

kollektivtransport

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

reising med kollektive (2 transportmiddel

artsforskjell

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

forskjell i art (1) eller natur;
motsett gradsskilnad
Døme
  • det er ein artsforskjell mellom individuelle og kollektive rettar