klinikk
substantiv hankjønn
Opphav
gjennom tysk; frå gresk kline ‘seng’Tyding og bruk
- sjukehus eller sjukehusavdeling der pasientar blir behandla
Døme
- psykiatrisk klinikk
- som etterledd i ord som
- fødselsklinikk
- poliklinikk
- arbeidslokale for lege, tannlege og liknande
- som etterledd i ord som
- tannklinikk
- stad der dei behandlar sjuke dyr
- som etterledd i ord som
- dyreklinikk
- praktisk medisinsk undervisning med pasient til stades
Døme
- halde klinikk