Avansert søk

11 treff

Nynorskordboka 11 oppslagsord

kjøpmann

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

sjølvstendig næringsdrivande som driv handel;

marsjandisebutikk

substantiv hankjønn

Uttale

marsjandiˋse-

Opphav

av fransk marchandise ‘handelsvare’, av marchand ‘kjøpmann’, opphavleg same opphav som marketentar

Tyding og bruk

om eldre forhold: butikk som sel brukte ting, særleg møblar og klede;

kjøpmannskap

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

den verksemda ein kjøpmann driv
Døme
  • dårleg kjøpmannskap

kremmar

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med kram (1

Tyding og bruk

  1. eldre nemning for kjøpmann eller kramkar
    Døme
    • omreisande kremmarar
  2. dugande forretningsmann eller -kvinne
    Døme
    • smarte kremmarar finn alltid noko å tene pengar på
  3. småleg, grådig person

handelsborgar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

om eldre forhold: kjøpmann med handelsbrev

handelsmann

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

mann som driv handel;
Døme
  • han var handelsmann heile livet

farmann

substantiv hankjønn

Opphav

av fare (2

Tyding og bruk

omreisande kjøpmann i sagatida

hanseat

substantiv hankjønn

Opphav

av mellomalderlatin hanseaticus, avleiing av lågtysk hanse; jamfør hansa

Tyding og bruk

om eldre forhold: kjøpmann frå ein hansaby
Døme
  • hanseatane i Bergen

grosserar

substantiv hankjønn

Opphav

frå eldre fransk (marchand) grossier ‘stor(kjøpmann)'

Tyding og bruk

om eldre forhold: kjøpmann som handlar i store parti varer;
jamfør grossist

kolonialhandlar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

kjøpmann som driv kolonialbutikk