Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

jamring

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å jamre seg

Døme

det kom ei lågmælt jamring frå barnet;
jamring over høge skattar

jeremiade

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk , etter profeten Jeremia

Tyding og bruk

klagesong, jammer (1), jamring

Døme

vi måtte høyre på ein lang jeremiade over samfunnsutviklinga

jammer

substantiv hankjønn

Opphav

frå lågtysk eller tysk

Tyding og bruk

det å jamre;
jamring, ynk (1)
Døme
- høyre gråt og jammer;
- ein stadig jammer over skattar og avgifter
elendig stode, ulykke (2)
Døme
- verda er full av jammer og elende