Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

injurie

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin ‘urett, krenking’

Tyding og bruk

injuriant

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør injurie

Tyding og bruk

person som kjem med injuriar;

æresfornærming

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

ærekrenking, injurie

ærekrenking

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å ærekrenkje;

særleg i jus: straffbar handling som krenkjer ærekjensla eller det gode omdømmet til ein person;

Døme

både redaktøren og journalisten vart dømde for ærekrenking