Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

indikator

substantiv hankjønn

Uttale

indika´tor, i fleirtal indikaˊtorar; indikatoˊrar

Opphav

frå latin , av indicare; jamfør indikere

Tyding og bruk

  1. Døme
    • låg blodprosent kan vere ein indikator på ein alvorleg sjukdom;
    • ein indikator på lågkonjunktur
  2. i teknikk: instrument som viser tilstand eller utvikling
    Døme
    • indikatoren viste gasstrykket i maskinen
  3. i kjemi: kjemisk sambinding nytta til å påvise andre stoff
Artikkelside

indeks

substantiv hankjønn

Opphav

av latin index, av indicare; jamfør indikere

Tyding og bruk

  1. Døme
    • slå opp i indeksen;
    • den katolske kyrkja har ein indeks over forbodne bøker;
    • denne boka skulle hatt ein betre indeks
  2. i statistikk: tal som blir samanlikna med ein basisverdi (ofte 100), nytta til å skildre talmessig utvikling over tid og til å samanlikne ulike fenomen;
  3. i økonomi: indeks (2) over utviklinga i kursverdi i ein gjeven periode
    Døme
    • indeksen på Oslo Børs stig
  4. i matematikk: tal eller bokstav som blir sett til nede eller oppe til høgre ved bokstavsymbol for å skilje storleikar av same slag
    Døme
    • a1, a2, an;
    • a1, a2, a3
  5. kjenneteikn;
  6. merke eller visar for avlesing av ein skala på kikert, sekstant og liknande
Artikkelside

indikere

indikera

verb

Opphav

av latin indicare ‘melde, vise’

Tyding og bruk

  1. tyde på;
    Døme
    • prøvene indikerer at det finst olje og gass i området
  2. måle med indikator (2)
Artikkelside

tracer

substantiv hankjønn

Uttale

treiˊser

Tyding og bruk

  1. teiknar som tracar;
  2. i fysikk, kjemi: sporstoff, isotop, radioaktiv indikator
Artikkelside