Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
4 treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

idyll

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; av gresk eidyllion ‘lite bilete’, diminutiv av eidos ‘bilete, utsjånad’

Tyding og bruk

  1. dikting som skildrar naturlege, fredelege livstilhøve, særleg frå landlivet
  2. fredeleg, harmonisk tilstand
    Døme
    • samlivet deira var reine idyllen
  3. fredeleg, roleg, vakker stad
    Døme
    • ein liten idyll ved ein innsjø
Artikkelside

bukolisk

adjektiv

Opphav

av gresk boukolikos, av boukolos ‘gjetar’

Tyding og bruk

som gjeld gjetarlivet og idylliseringa av det
Døme
  • bukolisk dikting;
  • bukolisk idyll
Artikkelside

idyllisere

idyllisera

verb

Tyding og bruk

lage idyll av;
framstille idyllisk
Døme
  • idyllisere tilhøva;
  • idyllisere fortida
  • brukt som adjektiv
    • ei idylliserande attgjeving
Artikkelside

landleg

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som høyrer til eller er særmerkt for landsbygda og livet der;
    jamfør land (1, 3)
    Døme
    • ein landleg idyll
  2. som kjem frå land (1, 1)
    Døme
    • landleg vind
Artikkelside