Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

husmann

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt húsmaðr

Tyding og bruk

om eldre forhold: mann som får bruke eit stykke jord av ein gardbrukar mot visse plikter, særleg arbeidsyting
i overført tyding, særleg i fleirtal: folk som må underordne seg andre
Døme
- vi godtek ikkje ei avtale som gjer oss til husmenn i eige land

innerst

substantiv hankjønn

Opphav

av lågtysk insate, insete, opphavleg ‘innesitjar’

Tyding og bruk

om eldre forhold: person som leiger seg inn hos husmann eller bonde, men har eige hushald

huskall

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

(eldre) mann som eig hus utan jord;
jamfør husmann
ein som støtt held seg heime
gråsporv

husmannsplass

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

om eldre forhold: bruk som ein husmann med huslyd bur på

gardmann

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

om eldre forhold: sjølveigande gardbrukar;

til skilnad frå husmann

øykelaus

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje har øyk

Døme

ein øykelaus husmann

torpar

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør svensk

Tyding og bruk

bonde

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt bóndi, búandi, opphavleg presens partisipp av búa ‘bu, ha bustad’

Tyding og bruk

person som driv jordbruk på eigen (eigne) gard(ar) og lever av det;
gardbrukar
person som bur på bygda
særleg før: gardmann; til skilnad frå husmann og strandsitjar
gardmann med heller stor gard; til skilnad frå småbrukar
sjakkbrikke med lågaste verdi