Artikkelside

Nynorskordboka

torp

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit torptorpettorptorpa

Opphav

norrønt þorp

Tyding og bruk

  1. husmannsplass (utan jord);
    liten gard, småbruk
    Døme
    • torp og tun
    • dårleg, ringt hus
      • han har berre eit torp å bu i
  2. samling av små og ringe hus;
    liten tettstad
  3. flokk, hop (særleg av ringe folk);
    rampeflokk