Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
9 treff

Nynorskordboka 9 oppslagsord

hovne

hovna

verb

Opphav

av hoven

Tyding og bruk

bli hoven (1);
Døme
  • kneet hovna stygt opp
Artikkelside

heve, hevje

heva, hevja

verb

Opphav

norrønt hefja, truleg av tysk heben; jamfør dansk hæve

Tyding og bruk

  1. setje høgare;
    lyfte
    Døme
    • heve glaset;
    • heve taktstokken;
    • heve taket;
    • heve blikket
  2. gjere betre;
    styrke, auke
    Døme
    • heve nivået
    • brukt som adjektiv:
      • få ein hevd levestandard
  3. få utbetalt
    Døme
    • heve løn;
    • heve ein sum i banken
  4. gjere slutt på;
    oppheve, annullere, bryte
    Døme
    • heve ein kontrakt;
    • heve trulovinga;
    • heve møtet

Faste uttrykk

  • heve augebryna
    syne skeptisk undring
  • heve seg
    stige
    • deigen hever seg;
    • brystet hevde seg;
    • landet har hevt seg etter istida;
    • dei høge toppane hever seg over slettelandet
  • heve seg over
    ikkje bry seg om
    • han hevde seg over folkesnakket
  • heve stemma
    snakke høgare
  • heve taffelet
    ende måltidet
  • kjenne seg hevd over
    • kjenne seg betre enn
      • han kjende seg hevd over mengda
    • meine at reglar, normer og liknande ikkje gjeld ein sjølv
      • dei kjende seg hevde over lov og styresmakter
  • med hevd hovud
    stolt, sjølvmedviten
  • på tå hev
    • på tærne
      • stå på tå hev
    • i skjerpa, vaken tilstand
      • spelarane var på tå hev frå kampstart
  • vere hevd over
    • vere upåverka av
      • ho er hevd over kritikk;
      • dei er hevde over slike løyer
    • ikkje vere til å ta feil av
      • dette er hevt over all tvil
Artikkelside

hoven

adjektiv

Opphav

norrønt hofinn, av hefja ‘heve’

Tyding og bruk

  1. om kroppsdel: oppsvulma av betennelse, slag, støyt eller liknande
    Døme
    • auget var hove;
    • begge fingrane var hovne
  2. Døme
    • ein hoven person;
    • hoven framferd
Artikkelside

svelle

svella

verb

Opphav

norrønt svella

Tyding og bruk

  1. få større omfang (på grunn av tilført væske);
    vide seg ut;
    Døme
    • gryna svell under koking
  2. fryse til eit tjukt islag
  3. lage seg svoll (1);
    hovne opp
    Døme
    • fingeren svall
  4. losne av betennelse
    Døme
    • flisa svall ut av fingeren

Faste uttrykk

  • svelle opp
    • bli større
      • grauten svall opp i gryta;
      • bekken svell opp i regnvêr
    • auke (mykje)
      • administrasjonen har svolle opp
  • svelle ut
    vide seg ut
    • veden svall ut;
    • storbyane i Asia svell ut
Artikkelside

trutne 2

trutna

verb

Opphav

norrønt þrútna; av truten

Tyding og bruk

  1. svelle opp;
    hovne
    Døme
    • føtene har trutna
  2. om treverk: svelle ut eller bli tett av væte
    Døme
    • den gisne stampen har trutna etter han vart sett i vatn;
    • døra har trutna så ho går ikkje att
Artikkelside

trotne

trotna

verb

Opphav

av troten (1

Tyding og bruk

  1. Døme
    • foten har trotna opp
  2. Døme
    • døra har trotna
Artikkelside

mandel

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk, tysk og latin, frå gresk amygdale; i tydinga ‘organ’ etter forma på mandel ‘nøtteliknande frukt’

Tyding og bruk

  2. nøtteliknande kjerne i frukta av mandeltre
    Døme
    • skålde mandlar
  3. para organ av lymfatisk vev i inngangen til svelget
    Døme
    • ha hovne mandlar;
    • han tok mandlane som femåring på Haukeland sjukehus
Artikkelside

svolne, svulne

svolna, svulna

verb

Opphav

av svollen

Tyding og bruk

hovne, svelle opp
Artikkelside

bolne

bolna

verb

Opphav

samanheng med bolen

Tyding og bruk

hovne, trutne (opp)
Døme
  • bolne ut
Artikkelside