Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

hinke

hinka

verb

Opphav

norrønt hinka

Tyding og bruk

gå haltande
Døme
- halte og hinke;
- kome hinkande
hoppe på ein fot
Døme
- han hinka bortover

tresteghopp, trestegshopp

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

friidrettsøving der ein etter tilløpet gjer eit hink, eit steg og eit hopp