Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 8 oppslagsord

gufs

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

samanheng med norrønt gufa ‘røyk, damp’; samanheng med gov

Tyding og bruk

  1. (kald) vindpust
    Døme
    • eit gufs av kulde
  2. luftstraum med sterk lukt
    Døme
    • eit gufs av roten ande
  3. i overført tyding: noko som vekkjer utrivelege kjensler
    Døme
    • eit gufs av mellomalder;
    • synspunktet hennar er eit gufs frå fortida
Artikkelside

gufse

gufsa

verb

Tyding og bruk

  1. blåse (kaldt)
    Døme
    • det gufsar frå elva
  2. kome støytvis
    Døme
    • røyken gufsar
Artikkelside

pust 2

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. gufs, luft- eller vinddrag
  2. Døme
    • eit pust frå den store verda
Artikkelside

isgufs

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

iskaldt gufs
Artikkelside

kuldegufs

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

kald vindpust;
Artikkelside

kaldgufs

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. kaldt gufs (1) av vind
    Døme
    • eit kaldgufs frå fjellet
  2. i overført tyding: noko kaldt og fråstøytande
    Døme
    • det står eit kaldgufs frå han
Artikkelside

kastete

adjektiv

Opphav

av kaste (2

Tyding og bruk

  1. om vind: som kjem i gufs;
  2. om folk: lunete
Artikkelside

gose 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

(luft)straum;
(varmt) vindpust, gufs;
Døme
  • det kjem ei (varm) gose
Artikkelside