Avansert søk

Nynorskordboka 8 oppslagsord

grin 1

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

grin 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

geip (1), grimase
Døme
- setje opp eit stygt grin
sur kritikk;
murring
gjønande kritikk;
ironisk spott
Døme
- det danske grin

grine

grina

verb

Opphav

norrønt grína

Tyding og bruk

vise misnøye;
klage, gråte, sutre
Døme
- dette er ingenting å grine for
gjere grimasar
Døme
- grine mot sola
vere open eller utett;
gape (4)
Døme
- kjolen grin;
- det grin mellom fjølene

Faste uttrykk

grine mot ein
syne seg svært tydeleg for ein
fattigdomen grein mot dei
grine på nasen
vise misnøye
ho grein på nasen av det dårlege resultatet;
kaffien var kald, og han grein på nasen
gå så det grin
gå svært godt
norsk økonomi går så det grin

gå så det grin

Tyding og bruk

gå svært godt;

Sjå: grine

Døme

norsk økonomi går så det grin

gringo

substantiv hankjønn

Uttale

grinˊgo

Opphav

frå spansk

Tyding og bruk

nedsetjande: kvit utlending (særleg frå USA eller Storbritannia) i Latin-Amerika

geip

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

det å geipe (2, 1);
sur mine;
neddregen underleppe;
grin (1, 2)
Døme
- gjere ein geip
person som geiper (mykje);
gap (1

Faste uttrykk

hengje med geipen
vere sur eller skulle til å gråte

green

substantiv hankjønn

Uttale

grin

Opphav

av engelsk (putting) green, av green ‘grøn’

Tyding og bruk

slett og kortklipt område rundt hol på golfbane

grinete

adjektiv

Tyding og bruk

som grin mykje;

sur og gretten

Døme

ho verka tverr og grinete