Avansert søk

15 treff

Nynorskordboka 15 oppslagsord

glimte

glimta

verb

Opphav

samanheng med glime (2

Tyding og bruk

lyse i glimt (1);
skine kort;
Døme
  • det glimta frå lyset i taket

Faste uttrykk

  • glimte til
    overraske positivt;
    lykkast (ein enkelt gong)
    • det hender at eg glimtar til med dessert midt i veka;
    • boka glimtar til med ei og anna humoristisk forteljing

glime 2

glima

verb

Opphav

samanheng med glå og glye

Tyding og bruk

kaste skinande glans;
skine sterkt;
glitre, blende, lyse;

glimt

substantiv inkjekjønn

Opphav

av glimte

Tyding og bruk

  1. brå, kort lysning;
    Døme
    • eit glimt av lys;
    • ha eit glimt i auget
  2. kortvarig inntrykk, skimt, gløtt
    Døme
    • sjå eit glimt av byen;
    • få eit glimt av korleis det kunne vore;
    • vise nokre glimt frå Peru
  3. Døme
    • eit glimt av håp;
    • ho sa det med eit glimt av humor

Faste uttrykk

  • med eit glimt i auget
    med ein humoristisk undertone
    • ho sa det med eit glimt i auget

skimte

skimta

verb

Opphav

av norrønt skim ‘lysning’

Tyding og bruk

  1. lyse i korte blenkar;
    syne seg glimtvis eller uklart;
    Døme
    • bilen skimta gjennom skodda
  2. sjå uklart;
    berre så vidt skilje
    Døme
    • skimte land i det fjerne;
    • skimte noko i mørkeret;
    • av desse funna kan ein skimte samanhengen

glimte til

Tyding og bruk

overraske positivt;
lykkast (ein enkelt gong);
Sjå: glimte
Døme
  • det hender at eg glimtar til med dessert midt i veka;
  • boka glimtar til med ei og anna humoristisk forteljing

lyne 1

lyna

verb

Tyding og bruk

  1. sende ut lyn
    Døme
    • det lyner;
    • lyne og tore
  2. Døme
    • det lyner i diamantar;
    • auga lynte av sinne

bragde

bragda

verb

Opphav

norrønt bragða ‘røre seg, lyse’

Tyding og bruk

  1. skine sterkt;

bragle

bragla

verb

Tyding og bruk

  1. lyse med skiftande fargar;
    loge opp
    Døme
    • nordlyset bragla over himmelen
  2. sjå staseleg ut;

blikte

blikta

verb

Opphav

av blik

Tyding og bruk

  1. svinge, vifte (med noko)

blike

blika

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt blika ‘skine’

Tyding og bruk

  1. vere bleik eller kvit å sjå til
  2. sjå (på)