Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

glim

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

det å glime;
skin, glans
Døme
- solglim;
- ha eit glim i auga
glimt (2);
snev
Døme
- få eit glim;
- eit glim av von
glitter, stas
Døme
- (berre ytre) glim og glans

glime 2

glima

verb

Opphav

samanheng med glå ( og glye

Tyding og bruk

skine sterkt;

Døme

det er ikkje gull alt som glimer – ein skal ikkje dømme ut frå eit flott ytre;
sola, lyset glimer i auga – er for sterk(t)

gleim

substantiv hankjønn

Opphav

samanheng med glim og glime (

Tyding og bruk

augekast (frå sida)

glor

substantiv inkjekjønn

Opphav

Tyding og bruk

glim (1), skin
glim (3), glitter, stas, fjas