Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Artikkelside

Til framsida

Nynorskordboka

glim

substantiv hankjønn eller inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
kjønneintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
hankjønnein glimglimenglimarglimane
inkjekjønneit glimglimetglimglima

Opphav

av glime (2

Tyding og bruk

  1. det å glime;
    Døme
    • solglim;
    • ha eit glim i auga
  2. Døme
    • få eit glim;
    • eit glim av von
  3. Døme
    • (berre ytre) glim og glans