Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

garrotte

substantiv hankjønn

Uttale

garåtˊte

Opphav

frå spansk ‘stav, stong’ (som vart brukt til å stramme ei snor om halsen med)

Tyding og bruk

om eldre forhold: bøyel av jern som dødsdømde vart kvelte med

garrottere

garrottera

verb

Tyding og bruk

avrette med garrotte