Nynorskordboka
garrotte
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein garrotte | garrotten | garrottar | garrottane |
Uttale
garåtˊteOpphav
frå spansk ‘stav, stong’ (som vart brukt til å stramme ei snor om halsen med)Tyding og bruk
om eldre forhold: bøyel av jern som dødsdømde vart kvelte med