Avansert søk

2 treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

garantist

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person eller institusjon som garanterer noko;
Døme
  • stå som garantist for noko;
  • vere ein garantist for mangfaldet i kulturlivet

garant

substantiv hankjønn

Opphav

av fransk garer ‘ta i vare’, opphavleg germansk; same opphav som vare (3

Tyding og bruk

person eller institusjon som garanterer noko;
Døme
  • stå som garant for planen;
  • ein garant for vekst og utvikling