Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

gangart, gongeart

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

måte eit dyr, særleg hest, går eller spring på
Døme
- hingsten slo over i feil gangart
måte eit menneske går på;
ganglag

tølt

substantiv hankjønn

Opphav

frå islandsk

Tyding og bruk

gangart med løpande steg hos islandshest

diagonalgang

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

gangart på ski der ein set fram venstre bein og høgre arm samstundes og omvendt