Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

gå på sjøen

Tyding og bruk

òg: drukne seg;

Sjå: sjø

sjø

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt sjór, sjár, sær

Tyding og bruk

(del av) det samanhengande saltvassområdet på jorda;
hav(område)
Døme
- bu ved sjøen;
- vere på sjøen;
- sjøen låg spegelblank;
- i rom sjø
innsjø;
vatn (3)
Døme
- i Noreg er det om lag 250 000 sjøar og vatn
sjøvatn;
motsett ferskvatn (1)
Døme
- få sjø i munnen;
- det smaker som sjø;
- skuta tok inn sjø
opprørt, uroleg vatn;
bølgjegang;
bølgje (1
Døme
- høg sjø;
- tung sjø;
- sjøane slo innover dekket

Faste uttrykk

dra til sjøs
bli sjømann
gå på sjøen
drukne seg
kaste på sjøen
- kvitte seg med ved å kaste i havet
  kaste steinane på sjøen
- forkaste, vrake
  prinsippet vart kasta på sjøen