Artikkelside

Nynorskordboka

sjø

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein sjø	sjøen	sjøar	sjøane

Opphav

norrønt sjór, sjár, sær

Tyding og bruk

(del av) det samanhengande saltvassområdet på jorda;
hav(område)
Døme
- bu ved sjøen;
- sjøen låg spegelblank;
- rom, open sjø
innsjø;
vatn (3)
Døme
- i Noreg er det om lag 250 000 sjøar og vatn
sjøvatn, motsett ferskvatn (1)
Døme
- få sjø i munnen;
- det smaker som sjø
- (sjø)vatn
  skuta tok inn sjø
opprørt, uroleg vatn;
bølgjegang
Døme
- høg sjø;
- tung sjø
- bølgje (1
  sjøane slo innover dekket

Faste uttrykk

dra til sjøs
bli sjømann
gå på sjøen
òg: drukne seg
i sjøen
undervegs på sjøreise
kaste på sjøen
òg: kassere
urein sjø
farvatn som er fullt av skjer og grynner