Artikkelside

Nynorskordboka

sjø

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein sjø	sjøen	sjøar	sjøane

Opphav

norrønt sjór, sjár, sær

Tyding og bruk

(del av) det samanhengande saltvassområdet på jorda;
hav(område)
Døme
- bu ved sjøen;
- vere på sjøen;
- sjøen låg spegelblank;
- i rom sjø
innsjø;
vatn (3)
Døme
- i Noreg er det om lag 250 000 sjøar og vatn
sjøvatn;
motsett ferskvatn (1)
Døme
- få sjø i munnen;
- det smaker som sjø;
- skuta tok inn sjø
opprørt, uroleg vatn;
bølgjegang;
bølgje (1
Døme
- høg sjø;
- tung sjø;
- sjøane slo innover dekket

Faste uttrykk

dra til sjøs
bli sjømann
gå på sjøen
drukne seg
kaste på sjøen
- kvitte seg med ved å kaste i havet
  kaste steinane på sjøen
- forkaste, vrake
  prinsippet vart kasta på sjøen