Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 31 oppslagsord

frekk

adjektiv

Opphav

frå tysk; same opphav som frek

Tyding og bruk

skamlaust djerv, uforskamma, ublyg
Døme
  • frekk fyr;
  • frekk åtferd;
  • frekt svar;
  • frekk i munnen

formaste seg

Tyding og bruk

vere respektlaus eller frekk nok;
Sjå: formaste
Døme
  • formaste seg til å seie imot foreldra sine

ha spisse olbogar

Tyding og bruk

komme seg fram;
vera frekk og pågåande;
gjere karriere utan å ta omsyn til andre;
Sjå: olboge, spiss

nasevis

adjektiv

Opphav

frå tysk ‘som har god luktesans’

Tyding og bruk

Døme
  • ein nasevis unge;
  • eit nasevist svar
  • brukt som adverb
    • eg svarte raskt og nasevist

ramp

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • rampen herjar
  2. frekk person, råtass
    Døme
    • fare åt som ein ramp

rampete

adjektiv

Tyding og bruk

som ein ramp (2);
frekk, pøbelaktig, grov;
uskikkeleg, sjuskete
Døme
  • ein rampete fyr;
  • rampete åtferd;
  • vere rampete kledd

frek

adjektiv

Opphav

norrønt frekr, samanheng med frak (1; frekk og frøk

Tyding og bruk

  1. om smak, lukt, mat: skarp (2, ram (4;
    (for) feit
  2. Døme
    • ho er frek enno trass i alderen;
    • det er ikkje frekt med han
  3. sjeldan: grisk
  4. som treng mykje av mat, rom, arbeidskraft o a

freidig

adjektiv

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

  1. Døme
    • starte freidig på noko
  2. altfor frimodig;
    Døme
    • freidig fyr;
    • freidig påstand;
    • freidig gjort

frekkleik

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

det å vere frekk

frekking

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

frekk person