Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
Eitt treff
Nynorskordboka
3
oppslagsord
forsømt
adjektiv
Vis bøying
Tyding og bruk
ustelt
;
ugjord
;
gløymd, oversett
Døme
eit forsømt område
brukt som substantiv
rette på det forsømte
Artikkelside
forsøme
,
forsømme
forsøma, forsømma
verb
Vis bøying
Opphav
av
lågtysk
sumen
‘nøle’
Tyding og bruk
ikkje gjere (noko som ein pliktar)
;
ikkje passe på
;
neglisjere
;
ikkje ta seg av, vanrøkte
Døme
forsøme
pliktene sine
;
forsøme
skulen
;
forsøme
sjansen
;
ta att det forsømde
Faste uttrykk
forsøme seg
ikkje nytte seg av ei moglegheit
;
ikkje gjere det ein bør, ikkje passe på
styret forsømde seg
Artikkelside
oppreisning
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
attvinning av sosial eller moralsk vyrdnad
;
det at ein urett
eller
ei krenking blir gjord god att
;
oppreising
(2)
i
jus
: det at ein person som i ei sivilsak har forsømt ein frist
eller
eit rettsmøte, får fastsett ein ny frist
eller
eit nytt møte av retten
Artikkelside