Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

adjektiv

frå latin, av form; same opphav som formell

som gjeld den ytre forma (og ikkje innhaldet)

adjektiv

gjennom fransk, frå latin; same opphav som formal

etter reglane;
som gjeld den ytre forma
Døme
- det var formelle feil i framgangsmåten;
- sende formell klage;
- formelt er det slik, men ikkje reelt;
- alle grupper har ein formell eller uformell leiar
som held strengt på formene;
korrekt (1), stiv (6), kjølig (2)
Døme
- formell atmosfære;
- ei formell samtale

formelt subjekt
ord, vanlegvis ‘det’ eller ‘der’, som står på subjektsplassen i ei setning der det eigenlege subjektet kjem seinare eller der verbet ikkje krev subjekt
i setninga ‘det er kaldt’ er ‘det’ formelt subjekt

substantiv hankjønn

frå gresk , av logos ‘ord, tanke, fornuft’

grein av filosofien som studerer prinsippa for følgjerett tenking
Døme
- studere logikk
(evne til) klar, følgjerett tankegang
Døme
- det er ein brest i logikken i provføringa hans
regelbunden samanheng
Døme
- den indre logikken i naturen

formal logikk
del av logikken som ligg nær matematikken og som undersøkjer gyldigheita til ein argumentasjon ut frå den reint formale samanhengen mellom ledda i argumentasjonen, til dømes mellom premissar og konklusjon

substantiv hankjønn

vitskap som studerer form og system, i motsetnad til å ta utgangspunkt i empiri og obervasjonar;

jamfør formal