Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

forbause

forbausa

verb

Opphav

gjennom bokmål; frå lågtysk ‘forvirre, forskrekke’

Tyding og bruk

gjere forundra, forstøkt eller forvirra;

forbløffe, overraske (2);

jamfør forbausande

Døme

dette forbausar meg

brukt som adjektiv
- ein forbausa vinnar;
- sjå forbausa ut